Voedseleducatie als kinderrecht
- Lisette de Jong

- 5 dec
- 1 minuten om te lezen
Waarom Nederland nog zoveel te leren heeft

Van peer-to-peer educatie tot de inzet van lokale ondernemers. Veel goede ideeën tijdens de conferentie Voedseleducatie als kinderrecht eind november 2025. Ik gaf hier samen met een collega-leefstijlcoach uit Zeist een workshop over samen koken en samen eten op school. Naar een hoger plan Er ligt een schat aan mogelijkheden om voedseleducatie in ons land naar een hoger plan te trekken. Als we er maar structureel geld en mankracht voor uittrekken en slim met elkaar samenwerken. In andere landen laten ze zien dat zo’n brede aanpak werkt. Zoals in Finland waar de gratis schoolmaaltijd sinds 1948 wettelijk is verankerd in de Basic Education Act, leraren met de kinderen mee-eten en kinderen leren koken tijdens het verplichte vak Huishoudkunde. Of in Japan waar elke school een eigen voedingsleraar heeft en kinderen tijdens de kyushoku, de dagelijkse gezamenlijke lunch, zelf het eten serveren aan andere leerlingen op school. En in Brazilië, waar een van 's werelds grootste schoolvoedingsprogramma's (PNAE) draait met minimaal 30% inkoop bij lokale boerderijen.
Wereldse kooklessen Vanuit onze eigen ervaring met Wereldse kooklessen - gefinancierd door de Gelijke Kansen Alliantie - zien we wat er gebeurt als je kinderen van groep 3 tot en met 8 samen laat kokkerellen. We brengen wereldrecepten uit alle windstreken de klas in. Kinderen ontdekken nieuwe smaken, leren over gezonde en duurzame voeding en maken kennis met andere landen en culturen.
Structurele voedseleducatie verbetert de eetgewoontes en gezondheid van kinderen, geeft betere schoolprestaties en vermindert kansenongelijkheid. Elke euro die we hierin investeren verdient zich daarmee dubbel en dwars terug. Waar wachten we nog op?!




Opmerkingen